Pergerakkan Atmosfera (Angin Geostropik)

•Angin mendatar, bergerak tanpa pecutan – dlm laluan lurus, atas lapisan geseran permukaan

•Wujud – keseimbangan daya kecerunan & Coriolis

•Bila daya kecerunan meningkat, bungkusan udara bergerak laju merentasi garisan isobar dari PTUT (Pusat Tekanan Udara Tinggi) ke PTUR (Pusat Tekanan Udara Rendah)

•Semakin laju udara bergerak, semakin kuat kesan Coriolis – udara memesong perlahan-lahan ke sebelah kanan aliran asal (HU)

Bila seimbang – udara bergerak selari dgn garisan isobar

•Keseimbangan antara DK (Daya Kecerunan) & DC (Daya Cariolis) = keseimbangan geostropik & angin terhasil = angin geostropik

•Kerana kesan Colriolis fenomena berskala besar – angin geostropik berkembang dlm sistem cuaca berskala besar

•Ideal – tak wujud dalam keadaan seharian

•Pengukuran(penentuan)aliran angin peringkat tinggi boleh tentukan taburan pusat TU atas

•Hukum Buys Ballott = HU (Hemisfera Utara) - berdiri membelakangkan pergerakan angin, TUR (Tekanan Udara Rendah) berada di sebelah kiri & TUT (Tekanan Udara Tinggi) sebelah kanan: Sebaliknya di HS (Hemisfera Selatan) 

•Hubungan TU dgn angin peringkat tinggi ® bantu pembentukan carta cuaca

•Mengurangkan bilangan pencerapan secara langsung (kosnya tinggi)

Pergerakkan Atmosfera (Angin Kecerunan)

        •Angin yang bertiup pada kelajuan malar, selari kepada isobar pada pusat TUT (Tekanan Udara Tinggi)  atau TUR (Tekanan Udara Rendah)

       •Angin berskala besar, tiup mendatar dan kurang geseran ® jelas angin bergerak melengkung

       •Kesan daripada pengaruh daya kecerunan tekanan & daya Coriolis (DC)

          Bila angin bertiup, DC bertindak membiaskan (HU angin terbias ke kanan angin  bertiup lawan jarum jam di pusat TUR)

•Di pusat TUT (HU) angin bertiup keluar ikut DK (Daya Kecerunan) & tentang DC

•Sebaliknya berlaku di HS

•Pusat TUR = siklon & angin yang bergerak = bersifat siklon (berpusar)

•Aliran siklon mempunyai arah yang sama dengan putaran bumi: lawan jarum jam di HU (Hemisfera Utara) & ikut jarum jam di HS (Hemisfera Selatan)

          Pusat TUT = antisiklon & angin yang bergerak = aliran antisiklon (keluar & menentang putaran bumi)

Faktor Berlakunya Tanah Runruh

3.0 FAKTOR BERLAKUNYA TANAH RUNTUH

Faktor yang berpotensi menyumbang kepada tanah runtuh boleh dibahagikan kepadafaktor alam dan faktor manusia. Faktor-faktor alam adalah berkait dengan jenis bahan dan ketebalan, geomorfologi, pemendakan, dan pemototongan cerun. Faktor-faktor manusia termasuk pengubahsuaian cerun, puncak cerun overloading, pengubahsuaian saliran, dan pemindahan tumbuh-tumbuhan. Tanah runtuh berpunca daripada kegagalan bahan tanah atau batuan yang tidak dapat bertahan dari satu kedudukan akibat beberapa faktor tertentu. Oleh itu, proses susutan jisim tanah berlaku pada permukaan bumi. Punca berlakunya tanah runtuh boleh disebabkan oleh beberapa faktor ringkas iaitu: Berlakunya luluhawa hakisan (erosion) oleh sungai, glasier atau ombak lautyang menghasilkan tebing atau cerun yang curam dan lebih terdedah kepada permukaan luluhawa Penarahan bukit dan penebangan pokok hutan oleh aktiviti manusia juga mengundang risiko berlakunya hakisan yang lebih teruk pada cerun. Tiada lagi tumbuhan sebagai pengikat tanah Kandungan air yang tinggi menyebabkan tanah menjadi tepu dan hilang sifat kohesifnya. Tanah akan menjadi longgar dan mudah bergerak serta mengalir ke tempat lain. Tekanan air bawah tanah bertindak menjadikan cerun tidak stabil Gempa bumi (earthquakes) yang menghasilkan gegaran dan ketegangan boleh menyebabkan struktur cerun yang sedia lemah mengalami runtuhan atau menyebabkan pergerakan sesar (discontinuity) menjadi lebih aktif lagi Letusan gunung berapi boleh menyebabkan runtuhan gunung dan menghasilkan mendakan piroklas, hujan lebat, dan aliran lumpur yang banyak dan boleh memasuki sungai-sungai atau tasik Gegaran dari mesin, trafik, bahan letupan, malah guruh juga mungkin mencetuskan keruntuhan cerun lemah. Aktiviti perlombongan dan pengkuarianyang tidak terkawal juga boleh menyebabkan kejadian tanah runtuh. Berat melampau yang terhasil dari pengumpulan hujan atau salji, timbunan batu atau bijih, daripada timbunan sampah, atau struktur binaan manusia yang memberitekanan kepada cerun lemah hingga runtuh Hujan lebat yang berterusan juga boleh mengakibatkan tanah cerun menjadi tepu dan longgar serta berkemungkinan besar mengalami runtuhan. Beberapa penerangan lagi mengenai faktor-faktor kejadian tanah runtuh iaitu ; 3.1 Faktor-faktor alam 3.1.1 Jenis dan ketebalan bahan. Tanah runtuh dan semua jenis pergerakan jisim mengkhusus kepada bahan-bahan geologi yang rendah konsolidasinya (longgar penuh sesak) dan berira dengan baik di dalam tekstur. Penyiasatan aliran bumi (Keefer dan Johnson, 1978) menunjukkan terdapat pelbagai butiran pelbagai saiz iaitu pasir, kelodak, dan tanah liat. Kelodak dan tanah liat mendominasi dan bahan-bahan ini cenderung  mengurangkan kekuatan dan lebih senang berubah bentuk daripada bahan-bahan yang lebih kasar. Ketebalan sedimen atau ketebalan overburden adalah satu faktor yang penting dalam memastikan potensi berlakunya kegagalan. Dengan bertambah ketebalan unit, maka penambahan muatan berlaku. Kegagalan berlaku apabila muatan ini melebihi kekuatan dalaman bahan. 3.1.2 Geomorfologi. Gelongsoran berlaku di mana satu cerun yang curam di atas satu permukaan yang mepunyai kekuatan bahan adalah rendah. Di mana cerun semakin landai, dasar cerun yang lebih berat  membantu menghadkan tekanan di kedalaman. Dalam kejadian gelongsoran di Rockland, kegagalan berada pada dasar satu cerun agak curam di mana tekanan adalah tidak dapat menyokong berat bahan di cerun. 3.1.3 Pemendakan. Pemendakan boleh memainkan satu peranan signifikan dalam permulaan bagi tanah runtuh. Musim sejuk menyebabkan pemendakan bertambah, pada akhir musim sejuk dan awal musim hujan, dan musim bunga menghasilkan kekuatan tanah berkurang akibat air berlebihan dalam semua sistem masalah-masalah tanah runtuh di North America (melihat, mengambil kias Pomeroy, 1982; Schultz dan Southworth, 1987; Keefer dan Johnson, 1983). Air berlebihan dalam sistem menjejaskan kestabilan dalam dua hala. Pertama, pertambahan berat air adalah pertambahan beban pada bahan dalam sistem. Kedua, tekanan liang adalah bertambah dengan pengurangan kekuatan bahan. Apabila kekuatan dikurangkan, daya-daya graviti melebihi geseran dan kegagalan cerun berlaku. 3.1.4 Pemotongan cerun. Anak sungai dan sungai berliku, cerun dipotong pada bahagian lengkung. Dalam kawasan air pasang, ombak, dan arus memotongan cerun bahan tak kukuh. Ini biasanya berlaku perlahan tetapi berterusan, proses-proses dan hakisan melemahkan kestabilan cerun. Hakisan tebing boleh banyak menghakis, paras air bagi sungai-sungai, sungai-sungai, atau lautan adalah dinaikkan  di bawah tahap normal dan sedimen diubah dengan pesat. 3.2 Faktor-faktor manusia 3.2.1 Pengubahsuaian cerun. Oversteepening dan pemotongan cerun biasanya berlaku di jalan raya, pembinaan kejuruteraan dan pembinaan landskap. Pemotongan cerun biasanya terjadi untuk membina bangunan-bangunan atau laluan kenderaan. Amalan ini mengalihkan sokongan lateral dan melemahkan cerun, ini akan membawa kepada tanah runtuh di banyak kawasan (Pomeroy, 1982; Schuster dan Krizek, 1978). Cerun oversteepening boleh berlaku sebagai isi adalah digunakan untuk menambah kawasan pamah dekat dengan puncak cerun. 3.2.2 Puncak cerun overloading. Berat isi dan struktur-struktur bahagian atas satu cerun diletakkan lagi memuatkan bahan-bahan di bawah. Jika muatan ditambah lagi menyebabkan jumlah muatan melebihi kekuatan bahan, kemudian gelongsoran  boleh terjadi. Muatan berlebihan jenis ini telah dikenalpasti sebagai satu menyumbang faktor dalam gelongsoran. Faktor-faktor laint termasuk pengubahsuaian saliran, kebocoran air dan saliran pembentungan, sistem-sistem septik, resapan daripada takungan-takungan air, dan lain-lain. Pengubahsuaian-pengubahsuaian ini boleh mengakibatkan muatan berlebihan daripada air yang akan mempengaruhi dan mengurangkan kekuatan bahan melalui pertambahan tekanan liang. 3.2.3 Pemindahan tumbuh-tumbuhan. Akar-akar tumbuhan akan menstabilkan cerun yang mengikat zarah-zarah tanah. Evapotranspirasi oleh tumbuh-tumbuhan juga boleh mengurangkan tekanan liang dalam jangka masa tertentu dengan menyingkir air tanah. Oleh itu, pemindahan tumbuh-tumbuhan dapat menyebabkan kestabilan terganggu. Bagaimanapun, ia adalah hanya bahagian atas tanah iaitu distabilkan oleh tumbuh-tumbuhan. Di dalam hal pokok-pokok besar, pengukuhan cerun oleh akar pokok dan penambahan pemuatan di cerun oleh kuasa angin. Penyebab  geologi Bahan-bahan lemah atau sensitif Bahan-bahan mudah terluluhawa Ricihan , kekar, atau rekahan Berlawanan berorientasikan ketakselanjaran (lapisan, skisan, sesar, ketakselarasan, sempadan, dan lain-lain) Ketelapan berbeza dan / atau kekerasan bahan-bahan Sebab-sebab mofologikal Peningkatan tektonik atau volcano Lantunan glasier Fluvial, gelombang, atau hakisan glasier di cerun dan kaki cerun atau      sempadan lateral Hakisan bawah tanah Pemendapan muatan cerun atau rabungnya  Pemindahan tumbuh-tumbuhan (oleh kebakaran, kemarau) Pencairan Luluhawa Freeze-and-thaw  Terluluhawa secara pengembangan dan pengecutan   Sebab-sebab manusia Pengorekan cerun  atau di kaki cerun Memuat cerun atau rabungnya Surutan (bagi takungan-takungan air) Penyah-hutanan Pengairan Perlombongan Getaran buatan  Kebocoran daripada bahan buangan Jadual : Ringkasan faktor-faktor tanah runtuh

1.5       GUNAAN DATA PENDERIAAN JAUH

Kesemua data daripada satelit sumber bumi mendapat pasaran akademik yang sangat memuaskan dan telah merangsangkan lagi penyelidikan. Banyak faedah yang boleh diperoleh daripada data satelit ini terutama penyelidikan yang meliputi kawasan kajian yang luas dan menangani isu secara global serta memerlukan tempoh perulangan data yang kerap. Penggunaan kaedah penderiaan jauh juga boleh membantu data yang dikumpul daripada lapangan.

Antara pengguna utama kaedah penderiaan jauh ini adalah para penyelidik perubahan global International Geosphere-Biosphere Program (IGBP). United Nation Environment Program (UNEP) telah memainkan peranan penting dalam memperkembangkan pengetahuan mengenai masalah alam sekitar dan cara-cara menanganinya. UNEP juga aktif memajukan sistem pemonitoran persekitaran global atau GEMS yang menyediakan asas data alam sekitar untuk kegunaan antarabangsa. IGBP pula penaja projek yang besar dan dipertanggungjawabkan untuk mengintegrasi pelbagai disiplin kajian mengenai persekitaran secara global. Penekanan IGBP adalah untuk mengumpul data sistem maklumat dunia supaya boleh dijadikan teras untuk membuat keputusan mengenai penyelenggaraan alam sekitar dunia. Dalam mengumpul dan menyediakan data ini IGBP menggunakan kaedah penderiaan jauh dengan meluas sekali.

Dalam tahun 1980an beberapa masalah alam sekitar yang lebih komplek dan menyeluruh telah dikenalpasti. Kaedah penderiaan jauh sangat sesuai digunakan untuk membantu kajian sebegini dan antara kajian yang dijalankan adalah seperti berikut:

i.                   Perubahan Iklim: Kajian kini menunjukkan perubahan iklim berlaku disebabkan oleh pertambahan kandungan gas rumah hujan di atmosfera. Penyebab utama pertambahan ini dikaitkan dengan aktiviti pembakaran bahan api fosil, pertanian dan perindustrian. Dijangkakan bahawa penambahan suhu permukaan bumi berlaku antara 1.5^oC ke 4.5^oC dan ini boleh mencairkan kawasan salji dan kepingan ais polar dan membawa pada kenaikan paras laut sedunia. Kesan kenaikan paras laut pula akan mempergiatkan lagi hakisan pantai dan kejadian bencana banjir terutama di kawasan rendah. Kajian untuk melihat perubahan suhu ini dapat dibuat melalui kajian perubahan pada litupan tumbuhan dan guna tanah dunia dan kaitannya dengan punca dan benam karbon dioksia. Kajian perubahan guna tanah secara global banyak dilakukan menerusi kaedah penderiaan jauh.

i.                    Pengurangan dan Kehabisan Lapisan Ozon : Masalah ini berlaku apabila kloroflurokarbon buatan manusia dibebaskan ke udara dan gas ini memusnahkan lapisan ozon di stratosfera. Ini juga menjadi penyebab utama berlakunya 'lubang ozon' yang telah dikesani melalui imej satelit di kawasan polar pada masa-masa tertentu. Pengurangan ozon dianggap serius oleh para saintis kerana lubang ozon memberi laluan pada sinaran ultra lembayung untuk sampai ke permukaan bumi dan memberi kesan negatif pada kesihatan manusia.

ii.                  Hujan Asid. Kejadian hujan asid semakin kerap berlaku dan memudaratkan kerana pemendapan asid boleh merosakkan bangunan, tasik, tumbuhan dan tanih. Hujan asid berlaku apabila sebatian sulphur yang terkandung dalam pembakaran bahan api fosil di udara dimendapkan melalui hujan.

iii.                Pengurangan Hutan : Pembangunan pertanian, perbandaran dan aktiviti pembalakan yang berleluasa telah mengurangkan kawasan hutan dunia secara keseluruhan. Ini boleh mengganggu keseimbangan ekologi dan pemantulan sinaran di permukaan bumi yang boleh mengakibatkan gangguan kepada putaran hidrologi dan perseimbangan karbon dioksida.

iv.                Kajian Plum: Kajian plum daripada sungai utama mudah dikesan daripada imej satelit terutama pada jalur hijau. Kajian plum selalunya untuk melihat pergerakan sedimen permukaan, kadar hakisan dan pencemaran bahan terampai. 

Kesemua kajian tentang masalah global di atas memanfaatkan kaedah penderiaan jauh. Kerja pemantauan jangka panjang juga kerap dilakukan menerusi penderiaan jauh. Data pemonitoran dapat digunakan untuk mengambil langkah tebatan yang sesuai bagi mengawal atau mengurangi impak persekitaran.

1.6       PENGGUNAAN SATELIT DI MALAYSIA

Satu mesyuarat telah diadakan oleh Pengarah Pemetaan Nasional pada 1 Ogos 1977 bertujuan untuk mewujudkan satu agensi koordinasi khas untuk penderiaan jauh di Malaysia. Hasil daripada mesyuarat tersebut, jawatankuasa Penderiaan Jauh Nasional dibentuk. Jawatankuasa ini bertanggungjawab ke atas penyelidikan dan program-program pengembangan dalam bidang teknologi penderiaan jauh dan penerapannya.

Aktiviti utama jawatankuasa ini ialah memperkenalkan pelbagai aspek penggunaan penderiaan jauh termasuk penyelidikan yang menggunakan data daripada pelbagai pentas seperti menerusi helikopter, pesawat udara dan satelit angkasa. Di Malaysia, pesawat udara sebagai pentas penderia telah menghasilkan fotograf udara hitam putih. Pengambilan fotograf udara dari semasa ke semasa oleh Bahagian Pemetaan Nasional bertujuan untuk mengemaskini imej terbaharu untuk keperluan beberapa jabatan kerajaan dan institusi pengajian tinggi. Fotograf udara berskala 1:25,000 meliputi seluruh Malaysia, manakala kawasan terpilih seperti kawasan bandar dan pinggir bandar diambil dengan fotograf udara berskala 1:10,000. Peta guna tanah Malaysia pada 1966, 1974 dan 1990 kesemuanya menggunakan fotograf udara.

Mulai 1990, semua urusan penderiaan jauh di Malaysia diuruskan oleh Pusat Remote Sensing Negara (MACRES). Rancangan Malaysia Kelima (1985-1990), MACRES telah menubuhkan MACRES di bawah kendalian Kementerian Sains, Teknologi dan Alam Sekitar. Pusat ini terletak di Jalan Tun Ismail, Kuala Lumpur dan dirasmikan pada 6 September 1990.

Objektif am program Remote Sensing Negara ialah untuk:

i.                    pertingkatkan kemudahan, perkukuhkan keupayaan dan menyelaras aktiviti-aktiviti penderiaan jauh dan teknologi yang bekaitan di dalam negara; dan

ii.                  mempromosi penggunaan penderiaan jauh dan teknologi berkaitan secara meluas bagi tujuan pengurusan sumber perlindungan alam sekitar dan perancangan strategik negara (MACRES, 1991).

          Stesen penerimaan bumi di National Research Council of Thailand (NRCT), merupakan sumber utama bagi MACRES mendapat data untuk kawasan Malaysia. Data yang diedarkan adalah dalam bentuk pelbagai format. Data baru yang diperoleh dari NRCT termasuk juga data TM Landsat dari Amerika Syarikat yang meliputi seluruh Malaysia dan data SPOT-1 dari Perancis bagi negeri-negeri di utara Semenanjung Malaysia. MACRES juga memperoleh data MOS-1 dari pusat Remote Sensing Technology Centre of Japan (RESTEC). Data MESSR dibawa oleh MOS-1 dengan resolusi ruang 50 m dan merangkumi kira-kira 90 peratus kawasan pantai Malaysia. MACRES sedang berusaha mendapatkan data satelit beresolusi tinggi menerusi SPOT IMAGE (MACRES, 1991).

Pada awal 1996 kerajaan Malaysia telah mengumumkan pembinaan mikrosatelit hasil daripada usahasama antara ahli saintis Malaysia dengan luar negara. Mikrosatelit yang dipanggil Tiongsat akan dilancarkan ke angkasa sebelum akhir abad ini. Keupayaan mikrosatelit ini ialah melakukan kerja-kerja penderiaan jauh secara luas seperti mengesan kebakaran hutan, pencemaran minyak, telekomunikasi dan frekuensi radiometer. Selain mikrosatelit, Malaysia merancang pelancaran minisatelit yang beratnya 100 kg dan berharga RM100 million sebelum 2002.

  

Penderian Jauh (Remote Sensing)

1.1  PERSPEKTIF SEJARAH

Pengkajian penderiaan jauh sebagai satu pendekatan dalam kajian ilmiah bermula setelah Perang Dunia Kedua. Bagaimanapun prinsip fotograf telah dikemukakan lama sebelum kamera diperkenalkan. Perkataan fotografi itu sendiri berasal daripada perkataan Yunani yang diertikan sebagai menulis atau mencatat dengan sinar. Aristotle (384 - 322 SM), misalnya, mengemukakan prinsip sinar untuk pemotretan yang dikenal dengan nama camera obscura yang membawa maksud sinar yang dimasukkan ke lubang kecil di dalam ruang gelap dapat membentuk bayang-bayang atau gambaran. Seterusnya rekaan lensa pula membolehkan sesuatu pandangan itu dibesarkan melalui penggunaan teleskop.

Ciptaan proses fotografi pula disumbangkan oleh ramai individu yang melakukan ujikaji ke atas pelbagai alat dan bahan kimia sejak tahun 1700 sehingga abad yang ke 19. Antara yang terlibat dalam kemajuan ini ialah William Henry Fox Talbot yang mengumumkan proses negatif-positif dalam tahun 1939. Ia merupakan proses asas yang digunakan untuk kajian penderiaan jauh. George Eastman dan Rochester NY membina proses piring kering pada tahun-tahun 1870an. Manakala pada 1888 beliau memperkenalkan Kodak No. 1, iaitu sebuah kamera yang boleh dipegang dan mudah alih. Pereka ini telah membuka laluan dalam bidang fotografi untuk kegunaan awam.

Dalam abad yang ke-19 beberapa pengkaji mula memahami bahawa sinaran gelombang elektromagnet boleh dimanfaatkan melampaui cahaya nampak. Mereka ialah Hershel (inframerah), Ritter (ultralembayung) dan Hertz (gelombang radio). Dalam tahun 1863 Maxwell mengemukakan teori gelombang elektromagnet yang menjadi asas kepada pemahaman kajian penderiaan jauh.

Pengambilan fotograf daripada ruang udara yang dihasilkan oleh Gaspand Fellix Tournachon pada 1859 mungkin merupakan jenis yang pertama dibina. Fotografi ini diambil daripada belon yang berada di ketinggian 80 m dari paras bumi. Ciptaan pesawat ini juga menghasilkan fotograf-fotograf yang direkodkan dalam tahun 1909. Fotografi udara diperkemaskan lagi aplikasinya pada perang dunia kedua yang memerlukan maklumat untuk tujuan risikan dan ketenteraan. Kegunaan meluas secara akademik hanya bermula selepas ini.

1.2  DEFINISI PENDERIAAN JAUH

Pelbagai definisi dikemukakan bagi menjelaskan penderiaan jauh. Kini definisi penderiaan jauh dikaitkan terus dengan disiplin yang berkaitan dengannya. Oleh itu, disiplin dalam rangkuman sains persekitaran biasanya merujuk kepada penggunaan penderia sinaran elektromagnet bagi merakam imej persekitaran yang digunakan untuk memberi tafsiran maklumat yang berguna. Definisi penderiaan jauh lain lebih umum, iaitu suatu sains yang mendapatkan maklumat mengenai sesuatu objek, kawasan atau fenomena melalui analisis data yang diperolehi daripada peralatan yang tidak menyentuh objek yang dikaji itu.

1.3  KEPERLUAN DATA PENDERIAAN JAUH

Kini data yang diperolehi daripada satelit sumber bumi digunakan berleluasa oleh penyelidik di institusi pengajian tinggi seluruh dunia. Data sedemikian membantu data empirik yang dikutip di lapangan dan sekaligus merangsangkan lagi penyelidikan. Banyak manfaat yang diperolehi daripada data satelit terutama yang memerlukan kawasan yang luas, pandangan menyeluruh secara global, perulangan data yang kerap dan sesuai, serta imej yang dideriakan melampaui spektrum cahaya nampak.

1.4  PERKEMBANGAN SATELIT ANGKASA

Satelit sumber bumi untuk kegunaan awam mula difikirkan oleh Jabatan Dalam Negeri Amerika Syarikat pada awal tahun 1960an. The National Aeronautics and Space Administration (NASA) memulakan inisiatif membina dan melancarkan satelit pertama pemonitoran bumi untuk kegunaan pengurus sumber dan para saintis secara umum. Pada tahun 1970an U.S. Geological Survey (USGS) dan NASA telah bekerjasama untuk mengambil tanggungjawab bagi mengurus arkib data serta menyebar produk data satelit yang berkaitan. Pada 23 July 1972, NASA melancarkan siri pertama satelit yang direkabentuk khas untuk memberi imej litupan permukaan bumi secara berulang-ulang. Pada mulanya, satelit ini, dikenali sebagai Satelit Teknologi Sumber Bumi atau Earth Resources Technology Satellite (ERTS-A). Satelit ini menggunakan pentas NIMBUS yang diubahsuai untuk membawa sistem penderia dan peralatan penyampaian data. Apabila satelit ini beroperasi ia dinamakan semula sebagai ERTS-1. Satelit ini terus berfungsi lebih lima tahun sehingga 6 Januari 1978. Sesi kedua satelit sumber bumi dikenali dengan nama ERTS-B yang kemudiannya dilancarkan pada 22 Januari 1975. Satelit ini diberi nama semula sebagai Landsat 2 oleh NASA dan ERTS-1 pula dinamakan semula sebagai Landsat 1. Sebanyak tiga lagi satelit sumber bumi dilancarkan pada 1978 (Landsat 3), 1982 (Landsat 4) dan 1984 (Landsat 5).

Landsat 1 dan 2 mempunyai kadar pusingan 28 hari dan boleh mengesan empat spektrum warna, iaitu hijau, merah, dekat inframerah dan dekat inframerah. Landsat 4 dan 5 mempunyai satu lagi tambahan penderia yang dipanggil Thematic Mapper. Peranchis juga tidak ketinggalan dalam teknologi angkasa ini kerana pada Februari 1986 Sistem SPOT 1 dilancarkan dengan menggunakan dua penderia, iaitu Pengimbas Multispektrum dan Pankromat.

SPOT 2 dilancarkan pada Februari 1990 dan SPOT 3 pada 1993 manakala SPOT 4dan SPOT 5 dijangkakan beroperasi dengan ciri-ciri tambahan pada penderia. SPOT 2 juga menggunakan jalur cahaya nampak dan jalur hampir inframerah dengan Penderia High Resolution Visible (HRV). Resolusi temporal satelit ini ialah 18 hari dan resolusi ruang ialah 20 m pada mod multispekturm dan 10 m pada mod pankromat. SPOT 4 membawa jalur tambahan inframerah, penderia Vegetation Monitoring Instrument (VMI) dan memperluas jalur dua. SPOT 5 bercadang mengesani jalur multispektrum beresolusi ruang 10m x 10m dan data pankromat beresolusi ruang 5m x 5m. Kelebihan satelit ini berbanding dengan satelit lain ialah keupayaannya untuk mengubah kedudukan cermin pengimbas sehingga 27^o dari paksi nadir sama ada ke kiri atau ke kanan orbit. Konsep ini dikenali sebagai sistem pandangan off-nadir dan boleh mengurangkan resolusi temporal kepada empat hingga lima hari. Keadaan ini membolehkan penglihatan 3 dimensi pada imej, satu lagi kelebihan yang diberikan oleh imej SPOT.

Satelit Marine Observation (MOS-1) dilancarkan oleh Jepun pada 1987. Satelit ini mempunyai resolusi temporal 17 hari dan ia membawa 3 jenis penderia iaitu Multispectral Electronic Self-Scanning Radiometer (MESSR), Visible and Thermal Infrared Radiometer (VTIR) dan Microwaver Scanning Radiometer (MSR). Sistem penderia pada satelit ini memang direka khas untuk tujuan pengawasan di kawasan marin. MESSR mempunyai swath selebar 100 km manakala VTIR mempunyai swath selebar 1500 km dan swath untuk penderia MSR adalah selebar 320 km.

Satelit ERS-1 adalah yang pertama dilancarkan oleh Agensi Angkasa Eropah (European Space Agency) pada 1991. Untuk tujuan mengkaji hal-hal berkaitan alam sekitar. Satelit ini menggunakan gelombang mikro aktif untuk membuat pengimbasan dan boleh membuat pengesanan tanpa bergantung kepada cahaya matahari ataupun keadaan cuaca. Keistimewaan satelit ini berbanding dengan penderia lain ialah keupayaannya untuk mengukur parameter seperti keadaan laut, kelajuan dan arah angin permukaan laut, arah arus lautan dan aras laut serta suhu permukaan laut dengan ketepatan yang lebih tinggi. Satelit ini mempunyai lebar swath 100 km, beresolusi ruang 20 meter lebar dan 15.9 meter panjang serta tempoh resolusi selama 35 hari. Sebanyak lima jenis penderia dipasang pada satelit ini, iaitu Active Microwave Instrument (AMI) yang beroperasi dengan tiga mod; Radar Altimeter (RA), Along Track Scanning Radiometer (ATSR), Precise Range and Range-rate Equipment (PRARE) dan Laser Retro-reflector (LRR). Data digit daripada satelit ini hanya boleh diterima secara terus menerus.

ERS-2 dilancarkan pada 1995 untuk mengambil alih ERS-1. Satelit alam sekitar ini boleh mengukur kandungan ozon di atmosfera dan memantau perubahan litupan tumbuhan lebih berkesan. Penderia yang dibawa adalah AMI dan RA untuk mengukur jarak dari permukaan lautan dan ketinggian ombak. Penderia ATSR beroperasi pada jalur inframerah dan cahaya nampak. Sistem penderia lain termasuklah GOME, MS, PRARE, LRR dan IDHT (ESA, ESRIN 1998).

Satelit Jepun MOS-1 (Marine Observation Satellite) dilancarkan pada 1987 dan MOS-1b pada 1990. Penderianya ialah MESSR, VTIR, MSR. Satelit NOAA pula adalah satelit meteorologi yang dioperasikan oleh National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) USA. GMS atau Geostationary Meteorological Satellite dilancarkan oleh WWW (World Weather Watch) menerusi projek WMO. Lima lagi satelit meteorologi geopugun adalah METEOSAT (ESA), INSAT (India), GMS (Jepun), GOES-E (USA) dan GOES-W (USA).

Amerika Syarikat mungkin akan mendahului program pelancaran satelit sumber bumi masa hadapan. Instrument The Moderate Resolution Imaging Spectrometer (MODIS) telah direka bentuk untuk memperbaiki lagi kaedah pemonitoran daratan, lautan dan atmosfera dari angkasa. Rekabentuk komponen pengimej bumi ini mempunyai percantuman ciri-ciri Advance Very High Resolution Radiameter (AVHRR) dengan penderia Thematic Mapper Landsat. MODIS mempunyai pertambahan jalur spektrum Inframerah tengah dan Inframerah panjang (IR) manakala resolusi ruang pula adalah pada 250m, 500 m dan 1 km. MODIS pertama akan dilancarkan atas pentas pagi EOS (AM1). MODIS berupaya menyediakan imej sedunia hampir setiap hari dan menjadi pelengkap dari segi litupan spektrum, ruang dan tempoh pusingan. Instrumen penyelidikan lain yang dibawa di atas pentas AM1 termasukalah seperti Advance Spaceborne Thermal Emission and Reflectance Radiometer (ASTER); Multiangle Imaging Spectro Radiometer (MISR) dan Cloud and Earth's Radiant Energy System (CERES). Pengguna imej beresolusi kasar untuk penyelidikan perubahan global semakin diminati kini dan MODIS berupaya mengesani perubahan global sebegini. Pentas satelit EOS-AM1 yang membawa penderia MODIS dan ASTER bersama Landsat 7 menyediakan sistem menyampel pelbagai skala untuk kegunaan pemonitoran permukaan bumi yang paling komprehensif dan canggih.

Kaedah Pengukuran Hakisan Tanih

 KAEDAH PENGUKURAN HAKISAN TANIH

Terdapat pelbagai kaedah yang telah diperkenalkan oleh ramai pengkaji dalam mengukur dan menganggar hakisan tanih. Setiap satu kaedah pengukuran dan penganggaran hakisan tanih yang diperkenalkan adalah bersesuaian jenis proses hakisan tanih dan ciri-ciri persekitaran tertentu. Secara umumnya, hakisan tanih diukur dengan tujuan untuk (i) menginventori proses dan kadar hakisan tanih, (ii) menjalankan penyelidikan saintifik mengenai hakisan tanih, (iii) menilai impak hakisan tanih terhadap alam sekitar, dan (iv) mengusul praktik yang sesuai untuk mengawal proses hakisan tanih. Dua pendekatan yang sering digunapakai oleh pengkaji hakisan tanih untuk mengukur dan seterusnya menganggar kadar hakisan tanih adalah sama ada berasaskan kepada ujian dalam makmal yang bergantung kepada pembinaan model plot hakisan tanih, atau pengukuran langsung di lapangan.

Dalam melaksanakan pengukuran hakisan tanih, Mutcher et al. (1994) mengemukakan empat langkah yang perlu ditetapkan sebelum kerja pengukuran dilakukan. Pertama adalah menyediakan perancangan kerja iaitu melibatkan penentuan objektif kajian dan justifikasi kepada kajian yang ingin dilakukan. Kedua-dua perkara tersebut perlu ditetapkan awal bagi menentukan jumlah kos yang terlibat dan panduan dalam menggerakkan penyelidikan sehingga selesai. Kedua adalah melakukan ulasan ke atas karya-karya yang berkaitan. Ini bertujuan mewujudkan kefahaman mengenai prosedur dan teknik yang bersesuaian dalam melaksanakan kerja pengukuran dan penganggaran hakisan tanih dengan mengambil kira ciri-ciri persekitaran dan keperluan penyelidikan. Ketiga adalah penyediaan peralatan dan kaedah pengumpulan data. Alatan yang bakal digunakan harus mengikuti piawaian manakala kaedah mengumpul data harus mematuhi prosedur persampelan tertentu. Manakala yang ke empat pula adalah rancangan untuk analisis data. Ini berkait dengan jenis data yang dikumpul dan proses penjanaan data yang dikumpul mengikut ujian-ujian dan analisis tertentu bagi mencapai matlamat menganggar kadar hakisan tanih.

Penjelasan seterusnya mengenai kaedah pengukuran kadar hakisan tanih hanya tertumpu kepada tiga kaedah sahaja iaitu kaedah pengamatan dan kaedah plot eksperimen. Kaedah pengamatan yang dijelaskan di sini adalah mengenai pengukuran hakisan mikro berdasarkan pada pertumbuhan menara tanih. Menara tanih terbentuk apabila impak titisan hujan mencungkil kumin-kumin tanih bagi permukaan tanih yang bererodibiliti rendah dan meninggalkan tiang-tiang tanih yang bererodibiliti tinggi kekal pada permukaan tanih. Bagi mengukur kadar hakisan mikro ini, suatu permukaan tanih yang telah wujud menara-menara tanih yang kecil perlu dikenalpasti terlebih dulu. Ini kerana, kewujudan menara-menara tanih kecil adalah petunjuk awal terhadap keberkesanan impak hujan ke atas permukaan tanih yang rendah erodibilitinya serta menandakan berlakunya proses hakisan percikan.

Setelah tapak kewujudan menara-menara tanih yang kecil dikenalpasti maka seterusnya, suatu kuadrat bersaiz 1m x 1m diperlukan untuk ‘memagar’ kawasan menara tanih yang ingin dijadikan sebagai tapak ujikaji. Sekiranya pengkaji ingin memperolehi data lebih banyak maka kuadrat 4m x 4m boleh juga digunakan di atas tapak ujikaji yang dipilih. Setelah tapak menara tanih ‘dipagarkan’ dengan kuadrat maka pengkaji harus mula melakukan perkara berikut:

• Mengira jumlah menara tanih yang ada dalam kuadrat
• Mengukur ketinggian setiap menara tanih tersebut
• Mengukur diameter tapak setiap menara tanih tersebut
• Menandakan setiap menara tanih dengan nombor rujukan menggunakan cat putih (penandaan dibuat di atas ‘topi’ setiap menara tanih)
• Melakar kedudukan setiap menara tanih mengikut arah kompas
• Melakar arah pergerakan air larian permukaan

Segala catatan yang dilakukan pada pertama kali ini akan dijadikan sebagai data rujukan kepada pertumbuhan menara tanih. Setelah itu, tapak ujikaji berkuadrat ditinggalkan dan pengkaji perlu menunggu kejadian hujan kedua bagi mengukur pertumbuhan tanih seterusnya. Langkah-langkah yang sama seperti di atas dilakukan dalam pengukuran kali ke-2 dan seterusnya. Dalam lawatan kali ke-2 dan seterusnya itu, sekiranya wujud menara tanih yang baru maka langkah-langkah yang dinyatakan di atas perlu diulangi. Manakala sekiranya ada pula menara tanih lama yang telah musnah maka ia harus dicatatkan juga jumlah menara tanih yang musnah.

Pengkaji harus menetapkan tempoh yang sesuai untuk mengukur pertumbuhan menara tanih tersebut dengan mengambil kira berapa kali kejadian hujan yang ingin ditumpukan. Ada kalanya pengkaji menetapkan tempoh yang agak lama bagi tujuan mengukur pertumbuhan menara tanih tetapi situasi tidak mengizinkan di mana berlaku kemusnahan menara tanih yang banyak. Sehubungan itu, apabila pengkaji telah menetapkan pengakhiran kepada proses mengukur pertumbuhan menara tanih maka perkara berikut perlu dilakukan:

• Mengira jumlah menara tanih yang tinggal
• Catatkan jika ada menara tanih yang baru

Lakukan langkah-langkah di atas ke atas menara tanih lama dan menara tanih baru

1. Ambil beberapa sampel tanih daripada menara tanih yang masih ada
2. Ambil beberapa sampel ‘topi’ daripada menara tanih yang masih ada

Seterusnya, data-data terkumpul bolehlah dianalisis bagi menentukan kadar hakisan mikro. Penjelasan seterusnya hanya tertumpu pada menganggar kadar hakisan tanih manakala analisis ciri fizikal tanih dan ‘topi’ menara tanih tidak disentuh. Data pertumbuhan tanih perlu dikira dengan menentukan nilai purata ketinggian menara tanih bagi sesuatu kejadian hujan. Nilai purata tersebut perlu pula didarab dengan keluasan saiz tapak ujikaji bagi mendapatkan nilai anggaran tanih terhakis bagi sesuatu kejadian hujan. Nilai yang diperolehi akan dibaca dalam unit kg m2. Nilai tersebut mewakili jumlah tanih permukaan yang telah dihakis bagi sesuatu kejadian hujan.

Kaedah kedua adalah plot eksperimen. Kaedah ini dikembangkan bagi dikaitkan dengan model USLE (Universal Soil Loss Equation) yang bersandar kepada rumus A= R.K.L.S.C.P. Kaedah lapangan ini sering digunakan bagi menganggar kadar hakisan daripada proses hakisan permukaan dan hakisan galir. Plot eksperimen biasanya dibina di bahagian tengah cerun yang menunjukkan tanda-tanda kewujudan galir kecil atau alur yang menjadi laluan kepada pergerakan air larian menuruni cerun. Saiz terpiawai plot eksperimen USLE adalah 22.1 m panjang x 4.1 m lebar. Saiz ini adalah sesuai bagi pembentukan pola galir hakisan dalam lingkungan plot tanpa dipengaruhi oleh pergerakan air larian permukaan di bahagian luar atas-kiri-kanan plot eksperimen. Sehubungan itu, pengkaji harus memastikan dinding plot eksperimen harus tertutup rapi di setiap sisi bagi mengelak kemasukan air larian permukaan daripada luar plot eksperimen. Sisi plot (dinding) boleh ‘dipagar’ dengan sebarang bahan asalkan bahan tersebut dapat menahan kemasukan air larian permukaan di luar plot daripada memasuki kawasan plot eksperimen.

Dua perkara penting perlu dipertimbangkan dalam menentukan saiz plot iaitu anggaran kadar maksimum aliran air larian permukaan dan anggaran kemampuan menakung kuantiti air larian permukaan. Bagi anggaran kadar maksimum aliran air larian, ini dapat ditentukan dengan meneliti data sedia ada bagi kawasan terhampir mengenai tahap kebolehakisan tanih serta intensity hujan bagi tempoh lima minit yang pertama. Jika kedua-dua ini tinggi maka saiz plot dan tong takunngan yang besar diperlukan. 

Pengukuran berikut dilakukan pada setiap kali kejadian hujan sehingga tempoh yang ditetapkan oleh penyelidik, iaitu:

• Mengira bilangan galir yang wujud dalam plot eksperimen
• Mengira panjang setiap galir
• Mengira lebar setiap galir di bahagian puncak, tengah dan bawah
• Mengira kedalaman galir di bahagian puncak, tengah dan bawah

Air yang bertakung dalam tong takungan perlu dibuang manakala sedimennya dibawa balik ke makmal untuk proses seterusnya. Proses makmal bagi sedimen tidak dijelaskan di sini. Namun jumlah sedimen yang terkumpul (timbangan kering) menjelaskan keberkesanan proses hakisan permukaan dan hakisan galir yang berlaku. Sehubungan itu, bagi menganggar kadar hakisan daripada plot eksperimen maka jumlah sedimen (timbangan kering) yang terkumpul perlu didarabkan dengan keluasan plot eksperimen dan unit adalah tan m2. Kaedah ini jelas menekankan penganggaran kadar hakisan berdasarkan kepada jumlah sedimen yang terhasil bagi sesuatu kejadian hujan.

Report Ringkas Step Remote Sensing

PENGENALAN

Disiplin dalam rangkuman sains persekitaran biasanya merujuk kepada penggunaan penderia sinaran elektromagnet bagi merakam imej persekitaran yang digunakan untuk memberi tafsiran maklumat yang berguna. Definisi penderiaan jauh lain lebih umum iaitu suatu sains yang mendapatkan maklumat mengenai sesuatu objek, kawasan atau fenomena melalui analisis data yang diperolehi daripada peralatan yang tidak menyentuh objek yang dikaji itu (Sharifah Mastura S.A.). Manakala menurut Curran 1985, Remote Sensing adalah penggunaan penderia radiasi elektromagnet untuk merakam gambar lingkungan bumi yang dapat diinterpretasikan.

Penderiaan jauh adalah ilmu dan seni untuk memperoleh informasi mengenai sesuatu objek, kawasan, atau fenomena hasil daripada analisis data yang diperolehi dengan menggunakan alat tanpa di sentuh atau kontak langsung dengan objek, kawasan atai fenomena yang dikaji (Lillesand dan Kiefer, 1998).

Di antara keperluan data penderiaan jauh hasil daripada satelit sumber bumi adalah membantu data empirik yang dikutip di lapangan dan sekaligus merangsangkan lagi penyelidikan. Selain itu, manfaat yang diperolehi daripada data satelit terutama yang memerlukan kawasan yang luas, pandangan meyeluruh secara global, perulangan data yang kerap dan sesuai, serta imej yang dideriakan melampaui spektrum cahaya nampak (Sharifah Mastura S.A).

DATA RAW (DATA MENTAH)

Merupakan proses bagi mengimport gambar atau image yang kita perlukan serta memilih ‘geotiff atau tiff ’ sebagai bahannya. Manakala input pula adalah ‘scene imagery’. Seterusnya menukarkan skala data menggunakan WGS 84 (World Grid System) iaitu latitud dan longitud kepada RSO iaitu bacaan dalam meter (m). Misalnya 277 399 20020901, di mana 269 merupakan row, 399 pula merupakan column manakala 20020901 adalah tarikh atau date.

SUBSET (PEMOTONGAN)

Proses ini melibatkan proses memotong sebahagian imej yang dipilih untuk di proses bagi menghilangkan serta membuang kawasan yang tidak diinginkan daripada imej atau foto yang telah dipilih. Dalam proses ini juga merujuk kepada memanipulasi imej atau foto yang bertujuan untuk menghapuskan satu objek yang tidak diingini, tidak relevan serta ingin meningkatkan komposisi keseluruhan imej.

GEOMETRIC CORRECTION (PEMBETULAN GEOMETRIK)

Pembetulan geometrik merupakan satu proses mengunjurkan data/imej kepada satu satah unjuran dan mengikut sistem unjuran peta yang sesuai. Proses mengunjurkan koordinat peta kepada imej dikenali sebagai georeferencing. Di sebabkan kesemua sisitem unjuran peta melibatkan koordinat peta. Selain itu, bertujuan untuk mengelakkan kesalahan guna tanah atau kawasan yang ingin dikaji di sebabkan imej yang diambil oleh beberapa satelit penderiaan jauh seperti Landsat mempunyai sedikit kesilapan geometrik kawasan atau imej yang diambil. Kesilapan tersebut mungkin disebabkan oleh perspektif optik gerakan sistem imbasan, gerakan landasan, ketinggian, kelajuan, kelengkungan dan putaran bumi. Di antara langkah-langkah asas yang akan dilakukan bagi proses pembetulan geometrik adalah :

        i.            Memaparkan Fail Imej

      ii.            Memulakan Pembetulan Geometrik

    iii.            Merekodkan Ground Control Points (GCPs)

    iv.            Membaiki Ralat RMS

      v.            Melakukan Proses Resample Imej

ATMOSPHERIC CORRECTION (PEMBETULAN ATMOSFERA)

Bagi peringkat pembetulan atmosfera bertujuan bagi menjelaskan imej yang terdapat ganguan atmosfera yang boleh menyebabkan imej tersebut kabur atau kurang jelas. Di antara sebab kekaburan imej di atmosfera adalah disebabkan oleh perspektif optik gerakan sisitem imbas, gerakan landasan, ketinggian, kelajuan, kelengkungan dan putaran bumi iaitu yang sama dengan sebab pembetulan geometrik.

ENCHANCEMENT (PENJELASAN)

Pada peringkat penjelasan imej ini bertujuan untuk meningkatkan keupayaan interpretasi secara visual imej melalui peningkatan perbezaan penampakan pada imej lebih jelas. Di samping memaksimumkan keupayaan interpretasi yang dilakukan bagi imej nampak lebih jelas untuk tujuan ditafsir dan diklasifikasi. Di dalam proses penjelasan imej ini melibatkan 3 langkah iaitu :

        i.            Brightness and Contrast

a.      Membuka program Erdas Imagine

b.      Memaparkan viewer dan membuka imej yang hendak dilakukan proses penjelasan imej

c.       Menukar Band Combination

d.      Memberi nama baru file

e.       Melakukan proses penjelasan imej

      ii.            Level Slice

a.      Membuka program Erdas Imagine

b.      Memaparkan viewer dan membuka imej yang hendak dilakukan proses penjelasan imej

c.       Menukar Band Combination

d.      Memilih menu Interpreter, Topographic Analysis dan Level Slice untuk melakukan proses tersebut

e.       Memberi nama file

f.        Membandingkan imej yang telah dilakukan proses Level Slice dengan imej asal

    iii.            Histogram Contrast

a.      Memilih menu Raster pada Viewer.

b.      Pilih Contrast dan Breakpoint sebagai permulaan untuk melakukan proses meregang kontras

c.       Proses meregang Contrast boleh dilakukan dengan mengubah nilai frekuensi RGB

d.      Untuk menyimpan Breakpoint yang telah dilakukan pilih save pada kotak dialog Breakpoint

CLASSIFICATION (PENGKELASAN)

Dalam proses pengkelasan ini bertujuan bagi mengkelaskan guna tanah yang terdapat dalam imej atau foto yang telah dipilih contohnya kawasan pertanian, paya bakau, tanah lapang, perumahan, sungai, pembandaran dan aktiviti guna tanah yang lain-lain lagi. Oleh itu, terdapat 2 kaedah dalam proses pengkelasan iaitu unsupervised (tidak berselia) dan supervised (berselia).

Jenis Kaedah	Definisi	Langkah
Supervised (Berselia)	Merupakan proses menyelia kategori piksel dengan menentukan jenis litupan bumi berdasarkan satu imej atau foto yang telah dipilih. Di mana penggabungan piksel akan di lakukan bagi imej yang mempunyai ciri yang hampir sama manakala piksel yang tidak diketahui di kategorikan sebagai unknown.	1.      Memaparkan fail imej 2.      Proses pengkelasan imej 3.      Mentafsir imej 4.      Mentafsir imej berselia
Unsupervised (Tidak Berselia)	Melibatkan algoritma untuk memeriksa piksel yang tidak diketahui dan merupakan proses mengumpul piksel ke dalam kelas-kelas tertentu secara tersusun (clustering) atau pengkelasan berdasarkan pengelompokan semulajadi dalam nilai imej.	1.      Memaparkan fail imej 2.      Memulakan proses pengkelasan imej 3.      Mentafsir imej

MAP (PETA)

Peta meruapakan proses yang akan melibatkan proses mendimensi ‘map frame’ dengan memastikan keseluruhan peta guna tanah yang telah siap di peringkat classification di ‘crop’ iaitu bertujaun memastikan keseluruhan peta memasuki ruang. Setelah di ‘crop’ peta tersebut akan di sempurnakan dengan meletakkan beberapa elemen-elemen yang perlu wajid ada dalam peta iaitu :

        i.            Skala

      ii.            Petunjuk

    iii.            Tajuk

    iv.            Arah mata angin

KESIMPULAN

Kesimpulannya, remote sensing atau penderiaan jauh ini secara keseluruhannya memberikan maklumat melalui imej atau foto yang didapati melalui teknologi atau peralatan yang tertentu seperti satelit kepada manusia. Di mana imej atau foto tersebut dapat di ambil atau  snap tanpa perlu pergi ke kawasan tersebut serta menyentuhnya. Menggunakan kaedah remote sensing atau penderiaan jauh ini, segala objek, guna tanah atau bentuk muka bumi yang terdapat di kawasan tersebut dapat dilihat dengan hasilnya menjadi gambar atau imej yang seterusnya akan di analisis bagi mendapatkan data yang lebih lengkap serta maklumat yang lebih lengkap mengenai kawasan tersebut. Sebagai contohnya pembetulan geometrik, penjelasan dan maklumat mengenai kawasan gunatanah yang akan di tunjukkan melaui warna yang berbeza-beza sperti perumahan warna merah manakala kawasan yang banyak tumbuhan hijau warna hijau.